Sayfalar

24 Kasım 2010

Rolling Stones - Bridges To Babylon (Arşiv 1998)

Türkiye'nin müzik gündemine bu albüm ile bomba gibi düştüler. TV lerde hemen her müzik programında bu albümde yer alan parçaların klipleri yayınlandı. Albümdeki bir parçanın nakarat bölümü ise herkesin dilinde idi.
"Anybody Seen My Baby ?"



Ve 19 Eylül 1998 akşamı Ali Sami Yen Stadyumu'nda verdikleri muhteşem konserde bu parçayı çal-ma-dı-lar. Web sitelerinde yer alan bir anket sonucu Türkiye'de en çok sevilen parça olarak (sözümona) "Love Is Strong" seçilmiş.Bu parçayı dinledik (Açıkçası ben hangi albümde olduğunu bile o sırada anımsamadım.) Kimler niçin böyle bir ankete gerek duydu? Neden böylesine bir single varken sözüm ona anket sonucuna göre belirlenen parça onun sırasını gasp etti? Yoksa bu bir pazarlama stratejisi mi? Daha çok talep yaratma uğruna arada biz mi harcandık?  Bütün bunlar bir soru işareti olarak kafamda hala durmakta. 


Gelelim konsere.


Gerçekten Istanbul' un bu güne kadar gördüğü en büyük müzik organizasyonu sayılabilir. Page&Plant gibi bir devi Bostancı Gösteri Merkezi' ne mahkum eden zihniyet burada itibar görmemiş anlaşılan.Yaklaşık 30 bin kişi bu gösteriyi izledi. İzleyemiyenler için söylenecek tek bir şey var.Yazık, müthiş bir şey kaçırdınız.


Her konserde olduğu gibi "Satisfaction" ile başladılar. Sahneye çıkışları görülmeye değerdi doğrusu. Daha sonradan edindiğim bilgiye göre "Allahuekber" sesi ile giriş yapmışlar sahneye. Abartmadan. Abartıdan uzak olduğu kesin çünkü benim gibi birçok kişi farkedememiş. Ses ve ışık gösterisi doruk noktada iken birçok şeyi kaçırabiliyor insan.Türkiye'ye gelmeden önce Keith Richard "Kur'an" 'ı okumuş. Sanırım konser verdikleri ikinci müslüman ülkeyiz. Böyle bir giriş yapmak onları için heyecan verici olmalı.


Sahne dekoru anlatılamıyacak kadar güzeldi. Onun için anlatmayacağım. Zaten daha önce de belirttiğim gibi kaçırmış olanlar için bu resimi sunmaktan başka yapabileceğim bir şey yok.


Dev ekran sayesinde (bkz. resim 2) tüm stadyum (hatta stadyumun karşısında görüş açısı içinde kalan tüm binalar) bu olağanüstü gösteriyi tüm ayrıntıları ile izledi. (Mick Jagger'ın genç zenci vokalist ile yaptığı erotik gösteri dahil.) Jagger'ın yüzündeki hain mimikler hala gözümün önünde.


Bass gitar, ritm gitar, nefesli sazlar, keyboard ve güçlü seslere sahip vokalistlerden oluşan müzisyenler topluluğu 36 yıllık bir demet nadide çiçeği el üstünde tutar gibiydi.Sahnenin her iki yanına koşar adımlarla bir gidip bir gelen Mick Jagger'ın 56 yaşında olduğuna inanmak hayli zor.Böyle bir enerjiye o yaşta hala sahip olmak olağanüstü doğrusu.İlk girişten tatmin olduktan sonra çaldıkları parçalar sırası ile şöyle


Let's Spend The Night Together
Flip The Switch
Gimme Shelter
Paint It Black. Mükemmel bir giriş yaptılar.Melodi zaten harika.
Saint Of Me
Out Of Control Her ikisi de albümdeki gibi güzeldi.
ve
Love Is Strong (taktım bu parçaya )
Miss You
Thief In The Night


Keith Richard' ın söylediği bu parçanın bitmesi ile sahne aniden karardı. İnsanın kulaklarını tırmalayan, içini titreten alçak perdeden, frekansı oldukça düşük bass sesi, sahne zemininin açıldığını gösteren kırmızı bir ışık kütlesi ile beraber sahanın ortasında yer alan önceleri teknik platform zannettiğimiz adacığa doğru uzanan bir köprüye efekt oluşturmaya başladı.Köprünün uzanması tamamlanınca Mick Jagger, Keith Richard, Charlie Watts ve Ronnie tek sıra halinde alkış kıyamet arasında salimen bu adacığa vasıl oldular. Köprü ise geri çekildi. Binlerce kişinin tam ortasında çalmaya başladılar. Meğer orada herşey hazırmış. Bateri, gitarlar, mikrofon. Sahnenin en önünde yer alabilmek için saatlerce önce gelmiş birkaç bin kişiye en arkada kalma şokunu yaşatan bu girişim birkaç parça sonra sona erdi. Sadece dördünün seslendirdiği parçalar coşkumuzu daha da arttırdı.


Wanna Hold You
Little Queenie
Like A Rolling Stone


Bob Dylan'ın bu parçasını hep birlikte söyledik. Işık kulelerinden tüm sahaya iri taneli konfetiler yağıyordu.

Bu parçalar bittikten sonra her iki sahne arasında daha önceden ayrılmış ve güvenliği sağlanmış bir koridor sayesinde bu sefer yerden yürüyerek, seyircilerin ellerini sıkıp, kendilerine dokunulmasına adeta izin vererek tekrar ana sahneye geri döndüler. Gösteri tüm hızıyla sürüyordu.

Sympathy For The Devil
Tumblin' Dice
Honky Tonk Woman
Start Me Up Keith Richard'ın sahne önüne gelip parçanın girişindeki gitar soloyu vurması ile yer yerinden oynadı.


Jumping Flash Jack


Derken konseri bitirdiler. Malum , alkış, ıslık, çığlık vb davet metodları ile son bir parça daha dinledik.


Brown Sugar


Acaba tekrar çağırsak gelirler mi ki coşkusu sürerken sahne arkasında tüm açık türbin boyunca sıralanmış tüm havai fişekler ateşlendi.Birbirini izleyen bu seri patlamalar çok etkileyici idi. Bende , geç kalınmış, sanki konser sırasında yapılması planlanmış ama unutuluvermiş bir gösteri izlenimini bırakan bu patlamalar ile mega show sona erdi. Görenler görmeyenlere daha uzun zaman bu gösteriyi anlatacak sanırım.

Yazan: SadiO (Arşivden)

Hiç yorum yok: